25 Απρ 2016

Τι Προσχολική Αγωγή χρειαζόμαστε. Παιδιά, γονείς και παιδαγωγοί.



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
    Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Τη στιγμή που:
·      Δουλεύουμε με εντατικοποιημένους ρυθμούς σε υπεράριθμα τμήματα στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς,
·      Το 60% των παιδαγωγών και του βοηθητικού προσωπικού προσλαμβάνεται με κάθε είδους συμβάσεις με ημερομηνία λήξης,
·      Οι νεαρές λαϊκές οικογένειες αγκομαχάνε κάθε χρόνο να βρουν θέση για τα παιδιά τους στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς  και  επιβαρύνονται και με τροφεία,
·      Η χρηματοδότηση των υφιστάμενων δημοτικών παιδικών σταθμών έχει στερέψει από το κράτος  και  συναρτάται κατά κύριο λόγο από το ΕΣΠΑ. Ένα ευκαιριακό χρηματοδοτικό πρόγραμμα που κάθε χρόνο εργαζόμενοι και γονείς ζούμε με την αγωνία αν θα υπάρχει,
ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βρεφονηπιοκόμων ΑΤΕΙ-ΤΕΙ (ΠΑΣΥΒΝ) επιλέγει να κυκλοφορήσει ένα κείμενο που αθωώνει την τωρινή, όσο και τις προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν αρθρώνει λέξη για το αδιέξοδο που έχει περιέλθει ο χώρος των παιδικών σταθμών, νομιμοποιώντας  το χάλι, την υποβάθμιση και την απαξίωση. Ουσιαστικά, το παιδαγωγικό έργο μας βγαίνει με την αυτοθυσία και το φιλότιμο όλων των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς. Προτιμά να συνδιαλέγεται με την  κυβέρνηση, παραβλέποντας ότι σε αυτό το πλαίσιο συζήτησης δεν υπάρχει καμία δέσμευση για τα θεμελιώδη ζητήματα που ταλανίζουν τον κλάδο των παιδαγωγών   (βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών), το βοηθητικό προσωπικό που τσακίζεται εξίσου, την  κρατική χρηματοδότηση που στερεύει, τις υποδομές που συρρικνώνονται, τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού που δεν γίνονται, κ.τ.λ. Για να μην ξεχάσουμε βέβαια την εκμετάλλευση που υφίστανται οι χιλιάδες συνάδελφοι /σσες στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς που ο ΠΑΣΥΒΝ δεν έχει  κοιτάξει ποτέ. 
Επιλέγουν, λοιπόν, οι εν λόγω συνάδελφοι, το ζήτημα των δωρεάν και πλέρια αναπτυγμένων  κρατικών  δομών αγωγής και φροντίδας του παιδιού να μην το θέτουν,  ούτε διακηρυκτικά, έτσι  «για τα μάτια του κόσμου»!. Φαίνεται πώς η πολιτική που θέλει το λαό να πληρώνει για κάθε κοινωνική υπηρεσία είναι «ένα το κρατούμενο»  και σε αυτή τη λογική έχει προσαρμοστεί  ο ΠΑΣΥΒΝ.
Παραλείπoυν  με τον πλέον κραυγαλέο τρόπο το βασικό ζήτημα ΣΗΜΕΡΑ  που αφορά  τις οξυμένες ανάγκες  παιδιού και οικογένειας, που δεν καλύπτονται από το κράτος, μια κατάσταση που συμπαρασύρει τις συνθήκες εργασίας, τα δικαιώματά μας και  την καταστρατήγησή τους. Αφήνουν εκτός κάδρου την πολιτική που μας εξαθλιώνει και υψώνουν δυστυχώς την σημαία του συντεχνιασμού που θα ζήλευε και ο πιο ξεφωνημένος  κυβερνητικός συνδικαλισμός!
Τα δυο κείμενα, του ΠΑΣΥΒΝ (για συναδέλφους και γονείς), κάνουν σημαία τους την εναντίωση στην θέσπιση της  2χρονης προσχολικής αγωγής ως υποχρεωτικής!!!! Προβάλλουν «την καθολικότητα» όπως λένε της προσχολικής αγωγής (από 0-6 χρόνων) και  αρνούνται την υποχρεωτικότητα της  2χρονης  προσχολικής  αγωγής γιατί αυτό το αίτημα όπως ισχυρίζονται  διχοτομεί την προσχολική αγωγή!!!.
Τι να πρωτοπεί κανένας για τα παραπάνω!
·        Ότι η καθολικότητα χωρίς την υποχρεωτικότητα  με  αποκλειστική την  ευθύνη του κράτους είναι άδειο πουκάμισο;
·        Ότι πετά από χέρι τα περισσότερα παιδιά απ’ έξω όπως γίνεται σήμερα; Ότι δεν δηλώνει την υποχρέωση του κράτους σε κάλυψη των αναγκαίων υποδομών όπως  πάλι γίνεται σήμερα;
·        Ότι δεν το υποχρεώνει σε  προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού;
·         Ότι διευρύνει τις ανισότητες και τις διακρίσεις και πάντα σε βάρος των παιδιών των εργατικών λαϊκών οικογενειών;
 Να τους ενημερώσουμε ακόμη ότι η διεθνής εμπειρία των περισσοτέρων καπιταλιστικών χωρών  είναι  εντελώς άλλη από αυτή που παρουσιάζουν. Με βάση λοιπόν, τα στοιχεία του Δικτύου Ευρυδίκη για την προσχολική εκπαίδευση στην ΕΕ μόλις το 20% των παιδιών κάτω των τριών ετών βρίσκει θέση σε παιδικό σταθμό και μόλις στις δύο τελευταίες τάξεις πριν από το δημοτικό αγγίζει την καθολικότητα καθώς είναι υποχρεωτική η φοίτηση και δωρεάν με ευθύνη του κράτους. Oι οικογένειες καλούνται να πληρώσουν, στο μέσο όρο της ΕΕ, περίπου το 20% «του κόστους φοίτησης». Οι εργαζόμενοι παιδαγωγικού αντικειμένου για τις βρεφικές ηλικίες, στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών είναι απόφοιτοι μεταλυκειακών σπουδών. Ας βγάζουν την αγιαστούρα της ΕΕ, αφού αυτή υπερασπίζονται, αλλά να μην κάνουνε και το μαύρο άσπρο!
Η δε ανησυχία του  ΠΑΣΥΒΝ για το επίπεδο των παιδαγωγικών σπουδών  δυστυχώς έχει και πάλι αφετηρία το συντεχνιασμό γι’ αυτό και αναδείχνει ως όραμα τον  «ενιαίο  χώρο  της ανώτατης εκπαίδευσης στην ΕΕ»!! Αίτημα αντιδραστικό και  στον αντίποδα της ανάγκης για ενιαίες παιδαγωγικές σχολές με τμήματα και ειδίκευση στην βάση των αναγκών της ηλικίας του παιδιού. Το αίτημά τους, δηλαδή, είναι η ενιαία αγορά της ανώτατης εκπαίδευσης που προωθεί η ΕΕ και οι επιχειρήσεις, το εκπαιδευτικό πανέρι που ψωνίζει ανάλογα με την τσέπη του ο καθείς, μονόχρονα, δίχρονα και σεμιναριακού τύπου προγράμματα, που συλλέγει πιστωτικές μονάδες, και τα κάθε λογής κολλέγια που ξεφυτρώνουν και στην χώρα μας και που ήδη πιστοποιούνται ως ανώτατες σπουδές. Όραμα και της σημερινής κυβέρνησης όπως και των προηγούμενων που τις ξεκίνησαν.
 Καλούμε το παιδαγωγικό προσωπικό των παιδικών σταθμών, τους γονείς των παιδιών να μη μπούνε σε αυτούς τους επικίνδυνους δρόμους. Η ανάγκη της διεύρυνσης των δημοσίων και δωρεάν δομών προσχολικής αγωγής ως ανάγκη του παιδιού και της κοινωνίας δεν μπορεί να υποκαθίσταται με αναχρονιστικές και αντιπαιδαγωγικές αντιλήψεις όπως η εναντίωση στην υποχρεωτικότητα (τουλάχιστον σήμερα) της 2χρονης προσχολικής αγωγής για όλα τα παιδιά! Ούτε κάνοντας τα στραβά μάτια σε μια διαχρονικά σχεδιασμένη πολιτική  του κράτους να μην δομεί το αναγκαίο δίκτυο βρεφονηπιακών σταθμών για την φροντίδα και αγωγή του παιδιού αφού τις ανάγκες και του παιδιού και της εργαζόμενης οικογένειας τις αντιμετωπίζει  είτε ως κόστος  είτε  ως  πεδίο αγοράς.
Το χρόνιο αίτημα της υποχρεωτικότητας της 2χρονης προσχολικής αγωγής δημόσιας και δωρεάν, ενταγμένης στην ανάγκη του ενιαίου 12χρονου σχολείου δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με την ανάγκη της πάλης για πλήρη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη των δημόσιων δωρεάν δομών αγωγής και φροντίδας βρεφών και νηπίων με αποκλειστική ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους. Κάθε καλοπροαίρετος συνάδελφος και συναδέλφισσα μπορεί να το καταλάβει. Το αναβαθμισμένο έργο απέναντι στο παιδί και τις ανάγκες του είναι ο δρόμος  που μπορεί να κατοχυρώνει και το επίπεδο των παιδαγωγικών  σπουδών που χρειαζόμαστε .
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι τούτο το κράτος και η ΕΕ θα ικανοποιήσουν ποτέ σε έκταση και βάθος τις ανάγκες του παιδιού και της οικογένειας. Απεναντίας θα ξηλώνουν ό,τι ακόμη υπάρχει και για όσο δεν θα βρίσκουν μπροστά τους την οργανωμένη λαϊκή πάλη.  Πάλη που είναι η μόνη ικανή  να  κάνει ιστορία  τα πραγματικά λαϊκά αιτήματα και τις ανάγκες και η μόνη που μπορεί να παραμερίσει αναχρονιστικές και συντεχνιακές σημαίες.
 Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, μπείτε στα σωματεία σας, συναντηθείτε στην πάλη  με τις ταξικές δυνάμεις του ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΟΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ,  με τις πραγματικές ανάγκες του λαού και των παιδιών του. Παραμερίστε τον συντεχνιασμό, παλέψτε μαζί με την εργατική λαϊκή οικογένεια για:
1.               Αποκλειστικά Κρατικούς Δημόσιους Δωρεάν παιδικούς σταθμούς. Με γενναία και αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κατάργηση κάθε εισφοράς των γονιών.
2.               Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων στους Σταθμούς χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων σε παιδαγωγικό, βοηθητικό προσωπικό, με πλήρη μισθολογικά - εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους.
3.               Να ολοκληρωθεί άμεσα ο έλεγχος καταλληλόλητας των Παιδικών Σταθμών και να εκπονηθεί ταχύτατα πρόγραμμα επισκευών και άλλων αναγκαίων παρεμβάσεων. Δημιουργία νέων παιδικών σταθμών, τόσων που να καλύπτουν τις ανάγκες όλων των παιδιών. Αποκλειστική διάθεση των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την επέκταση και ενίσχυση των δημόσιων δομών και όχι χρηματοδότηση των ιδιωτών.
4.               Προτεραιότητα για τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειών, των ανέργων, των μεταναστών,  των φτωχών αυτοαπασχολουμένων, που σήμερα δεν μπορούν να καταγραφούν ούτε καν στους καταλόγους των ανέργων και των φτωχών αγροτών.
5.               Ενιαίο, παιδαγωγικά αναβαθμισμένο και επιστημονικά θεμελιωμένο πρόγραμμα αγωγής και φροντίδας του παιδιού με βάση τις ανάγκες της κάθε ηλικίας ώστε να αναπτύσσεται σωματικά, νοητικά, και να κοινωνικοποιείται ομαλά το παιδί.
6.               Ενιαίες Παιδαγωγικές σχολές, με Τμήματα προσχολικής ηλικίας που θα αποφοιτούν οι παιδαγωγοί αυτής της ηλικίας και θα έχουν τις γνώσεις και την παιδαγωγική κατάρτιση για να δουλέψουν με κάθε ηλικιακή ομάδα της προσχολικής ηλικίας.
7.               Περιοδική επιστημονική, παιδαγωγική επιμόρφωση των παιδαγωγών, μέσα από τα παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής ηλικίας,  με ευθύνη του κράτους.
8.               Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τις συνθήκες υγιεινής, ασφάλειας και διατροφής των παιδιών στους Σταθμούς, με ευθύνη και έλεγχο του κράτους και των αρμόδιων δημοσίων υπηρεσιών υγείας. Ολοκληρωμένο, πλούσιο, ποιοτικό  πρόγραμμα διατροφής με βάση τις αναπτυξιακές ανάγκες κάθε ηλικίας.
9.               Τη θεσμοθέτηση και ανάπτυξη Κέντρων έγκυρης διεπιστημονικής διάγνωσης και αξιολόγησης, πρόληψης και έγκαιρης παρέμβασης από τη βρεφική ηλικία και συμβουλευτική υποστήριξη, ενταγμένα στα Κέντρα Υγείας, σε πρωτοβάθμιο επίπεδο. Τα κέντρα αυτά να στελεχώνονται από τον απαιτούμενο αριθμό σχολικών ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, σχολίατρων και γιατρών όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων καθώς και ειδικευμένο εκπαιδευτικό και άλλο βοηθητικό προσωπικό. Επίσης, θα πρέπει να παρέχουν συμβουλευτική υποστήριξη σε παιδαγωγούς, γονείς και υποστήριξη σε όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.



Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ